80’li ve 90’lı yıllarda Hürriyet gazetesinin Avrupa baskılarında özellikle Frankfurt ve çevresinden spor ve cemiyet etkinliklerinden siyasal gelişmelere kadar birçok konuda habere imzasını atan Adnan Atik Celepoğlu, Avrupa Türk Gazeteciler Cemiyeti’nin başarılı gazeteci ödüllerine layık görülmüştü. Adnan Celepoğlu 84 yaşında hayatını kaybetti.
Celepoğlu, gazeteciliğinin yanı sıra uzun süre Almanya’nın önde gelen ilaç fabrikalarından Höchst’te uzman olarak çalışmıştı. Sevilen Gazeteci Adnan Atik Celepoğlu, 4 Aralık Perşembe günü Rüsselsheim Müslüman Mezarlığı’nda toprağa verilecek.
Oğlu Kağan Atik, yazmayı yaşamı boyunca sürdüren babasıyla ilgili şunları söyledi:
“Babam 15 Kasım 1941’de İstanbul Terkos’ta dünyaya geldi. Dört çocuklu bir ailenin ilk oğluydu. Daha çocuk denecek yaşta, ailenin ekonomik zorlukları nedeniyle 11 yaşında Beyoğlu’nda amcasının yanına gönderildi. O küçücük yaşta, İstanbul sokaklarında gazete satarak kendi geçimini sağladı. Bu zor yıllar, onun karakterini şekillendiren en önemli dönemlerden biriydi.
Daha sonra teknik liseyi bitirdi ve hayatının yönünü değiştirecek büyük bir karar aldı:
Tek başına Almanya’ya gitmek.
Dil bilmeden, kimseyi tanımadan, genç yaşta bilinmezliğe doğru yola çıktı.
5 Mayıs 1966’da, henüz 25 yaşındayken, Betzdorf’a ulaştı. O dönem Almanya’ya gelen ilk Türk işçilerden biriydi. Zorlu çalışma koşullarına rağmen hiçbir zaman yılmadı. Farklı bölgelerden gelen insanlarla aynı evlerde kalarak hayatını sürdürdü ve kendi düzenini kurdu.
1974’te Istanbul Tuzla’da annemle evlendi. Almanya’daki hayatlarına küçük bir tek odalı evde başladılar, ardından Wallau’ya taşındılar.
1976’da ilk oğulları, 1979’da kızları dünyaya geldi.
1970’lerden itibaren Höchst AG’de çalışıyordu ama bu iş onu tatmin etmiyordu. Bu nedenle kendine ikinci bir yol açtı ve 1979 Hürriyet gazetesinde gazeteci olarak çalışmaya başladı. Yazmak, onun gerçek tutkusuydu. Hem kendini ifade ettiği hem de içindeki birikimi ortaya koyduğu yerdi.
2000’li yılların başında emekli olup hayatının büyük kısmını Türkiye’de geçirmeye başladı. Ancak yazmayı hiçbir zaman bırakmadı. Bu, onun kimliğinin ayrılmaz bir parçasıydı.” (gk)
