Elveda 15. Yaşım
Bir sene daha bitti. Bir yaş daha geride kaldı. Gerçekleştirilemeyen hayaller bir sene daha sonraya ertelendi.
Bugün 15. yaşıma hoşça kal diyorum. Yeni bir yaş yeni güzellikler beni bekliyor demek isterdim ama şuanki yaşadığımız dünyada beni bekleyen güzelliklerin olduğunu düşünmüyorum. Güya 15. Yaşımda yapmak istediğim bir çok şey vardı. Fakat bana engel oldular. Yaşadığımız dünya bana engel oldu.
Arkadaşlarımla doyasıya eğlenip akşam yürüyüşleri yapmak istiyordum. Hava karardığında deniz kenarında battaniyelerle oturmak ve çekirdek çitleyerek sohbet etmek istiyordum. Fakat hava karardığında kız çocuklarının sokakta olmaması gerekir. Çünkü yaşadığımız dünyada kurallar böyle.
Okuldaki arkadaşlarımla okuldan sonra bilerek yavaş yavaş yürüyüp oyalanarak günün kritiğini yaparak eve gitmek istiyordum. Fakat artık okul bile yok. Ülkemizde korona denen bir illet var ve nedense kimse bundan kurtulmak için bir şey yapmıyor.
Bu yaz yurt dışına çıkmak istiyordum. Yeni kültürler görmek, yeni insanlar tanımak, yeni tatlar keşfetmek, ailemle farklı bir dünyaya bakmak istiyordum. Engel olan şey neydi biliyor musunuz? Korona Virüsüydü!
15. yaşımda görmediğim kadar felaketi bir arada gördüm. İğrençleşen insanlar, virüs, doğal afetler… 15 yaşındaki bir çocuk depremden ölme korkusu taşımamalı üzerinde. Oturduğu yerde korkudan titrememeli…
Benim 15. yaşım böyle geçti. Hüzünle uğurluyorum seni 15 yaşım. Hiç iyi değerlendiremediğim bu yıl için kendimden çok özür diliyorum. Yaşam şartlarına göre yine de en iyi şekilde yaşamaya çalıştım bu yılı.
Hayallerimi 16. yaşıma erteledim. Umarım bu sene hayallerimi ertelememe gerek kalmaz. Umarım bu sene 15. yaşımın telafisini yapabilirim.
Hoşça kal 15 yaşım… Hoşgeldin 16. yaşım.